viernes, 13 de enero de 2006

Los primeros gallegos, los Suevos

Dice el preámbulo de la propuesta de 'Novo estatuto':
«CONSCIENTES de que foi ao longo da Idade Media cando eses trazos se foron definido até agromaren na Nación galega. A chegada dos suevos consolidou o marco político dun Reino de Galiza que, mediado o século VI, xa se aprezaba constituído.»

Los "conscientes" de tal realidad histórica somos, o seríamos en virtud del 'Novo Estatuto', los gallegos de hoy en día.

55 comentarios:

  1. En el extranjero (y aquí también) hay quien piensa que tal consideración es una "carallada".
    http://www.larazon.es/noticias/noti_nac2692.htm

    ResponderEliminar
  2. No sé de qué os extrañáis. Que los nacionalistas se reconozcan orgullosamente como herederos de los bárbaros me parece, a juzgar por su actual ignorancia, vulgaridad y tribalismo, bastante realista.

    ResponderEliminar
  3. Entiendo. Ese tal Méndez Ferrín debe dedicarse a la fascinante y delirante disciplina de la ucronía.

    Si el ultra-tatarabuelo suevo de Rouco se hubiese quedado en cama bien tapadito bebiendo hidromiel aquel día de tanta gripe tal vez, hoy, su sectario descendiente sería rey de Galiza. Qué pena oye.

    ResponderEliminar
  4. Manda h#evos, ni más ni menos que los suevos. Aunque pensándolo bien tiene su lógica, que los antepasados de los nacionalistas (eslabón perdido entre el mono y el australopitecus) deciendan de esos 20.000 salvajes que invadieron y saquearon la Gallaecia, la Lusitania, la Bética, la Tarraconense, profanaron iglesias, que probablemente practicaban sacrificios humanos, y que oprimieron a los habitantes originales de la Gallaecia, tal como hacen los nacionalistas actualmente.

    ResponderEliminar
  5. Mendez Ferrín es el escritor de referencia de los nacionalistas e incluso quieren proponerlo para el Nobel...siempre y cuando no surja algún suevo de mayor relevancia literaria, lo cual no es difícil.

    ResponderEliminar
  6. no, si será necesario argumentar. Parafraseando a Rouco: afundense no ridículo. Rouco no se sale del guión del idioma, pero me extraña que no salga nadie con otro gran argumento "idealizador": -si home, en Galicia temos unha maior proporción de paisanos con ollos azuis que no resto da península pola nosa orixe celta e sueva- cuya versión "más profesional" dice algo así como que na costa tamén influíron as invasións vikingas.

    argumentar frente a un chiste!!

    ResponderEliminar
  7. Ya está Quintanero con sus lecturas "entre líneas" y "evidentes".
    ¿Quién se ríe? ¿Dónde lo gratuito?

    Ahora ya me está pareciendo un provocador. ¿O no?

    Efectivamente, no pasa nada por reproducir el párrafo entero. Absolutamente nada.

    ResponderEliminar
  8. Si acaso el último tan sólo Quintanero. Los demás me parecen muy bien medidos y alguno hasta quizá se quede corto. Es mi opinión.

    En cualquier caso ninguna de esas consideraciones es mía.

    Ahora, una pregunta. Yendo al "meollo":
    ¿Tú eres «CONSCIENTE de que foi ao longo da Idade Media cando eses trazos se foron definido até agromaren na Nación galega. A chegada dos suevos consolidou o marco político dun Reino de Galiza que, mediado o século VI, xa se aprezaba constituído.»?

    ¿Sí o no? Y luego pregunta a amigos y familiares gallegos (y gallegas) si ellos son conscientes de eso.

    Bueno, pues si se diera el caso de que no lo sois, sabed que en virtud de ese estatuto (si entrara en vigor, claro) se establecería que SÍ lo sois.

    El "meollo". No rollitos secundarios (o como era aquello).

    ResponderEliminar
  9. EL BLOQUE NACIONALISTA GALLEGO Y LOS SUEVOS
    (Colaboración de un lector de Voto en Blanco)


    Copio literal del Preámbulo del nuevo Estatuto para Galicia que ha presentado el BNG en el Parlamento de Galicia:

    "Conscientes de que...A chegada dos suevos consolidou o marco político dun Reino de Galiza ..."

    Pues sí. Según el BNG fue la llegada de los suevos la que consolidó el marco político de un Reino de Galicia. ¿Y por qué no los romanos, que invadieron antes la Península Ibérica?. Y ¿los árabes, que estuvieron más tiempo?. Y ¿donde dejamos a los franceses de Napoleón?.

    A pesar de los Planes y Leyes de Educación, casi todo el mundo sabe -bueno, algunos políticos no saben nada- que a comienzos del siglo V los bárbaros invadieron la Península Ibérica que entonces era una provincia del Imperio romano. Entre esos bárbaros –que eran de origen germánico- se encontraban los suevos que, en efecto, fueron los que ocuparon básicamente la parte occidental de la provincia romana de Gallaecia (actual Galicia que es como fue conocida desde el medioevo, y no Galiza que es como se diría en portugués).

    Los nuevos invasores –como lo habían hecho todos los anteriores- saquearon y robaron poblaciones y campos. Roma ya había autorizado a que grupos de germanos se establecieran en los confines del imperio en calidad de federados (=aliados). A estos grupos y “reinos” se les entregaba una anualidad (=annonae foedaratae) para que asumieran la defensa de las fronteras frente a otras tribus que podían resultar más hostiles todavía. El rey suevo, llamado Hermenerico, pactó con el emperador Honorio para que su tribu-reino fuera considerada federada del Imperio Romano. Eligieron la portuguesa ciudad de Braga (posiblemente mejor Dumio) para establecer su capital.
    Los suevos fueron hostigados, e incluso vencidos en varias batallas por los vándalos, también pueblo bárbaro como ellos. Su situación resultó tan incómoda e irresistible que en el año 431 (unos 20 años después de su establecimiento en la Península) enviaron sus quejas a Roma por medio del Obispo Idacio.

    Finalmente, en el siglo VI, tras varias vicisitudes y guerras contra los visigodos -que eran los que dominaban el resto de la Península Ibérica- lo que tenía la apariencia de reino suevo, y cuya duración efectiva había sido de unos 65 años escasos, fue incorporado definitivamente por Leovigildo a su reino godo.

    Este periodo, ocurrido hace 1500 años, debe ser considerado por el BNG de capital importancia política en la historia, tanto que propone que se reconozca en el Estatuto que fue el que consolidó el marco político del Reino de Galiza, y le sirve también como argumento para afirmar “a nosa existencia como nación”.


    Firmado por:

    Un hombre de Neandertal (y por tanto con más derechos históricos)


    http://www.votoenblanco.com/index.php?action=article&id_article=270461

    ResponderEliminar
  10. Me parto. ¡Ésta sí que es buena!
    El afundimento de Rouco sigue y sigue.

    ¿En qué parte de la Constitución española se declara que los españoles son conscientes de algo? Así, por decreto!

    Quintanero, no me digas que ya sois colegas Rouco y tú.

    ResponderEliminar
  11. Para estas cosas es mejor llamar a un turista.
    Saludos, parroquia.

    ResponderEliminar
  12. por ahí voy yo Zaragozano, por esas búsquedas...

    ResponderEliminar
  13. "A chegada dos suevos consolidou o marco político dun Reino de Galiza"

    La invasión sueva no consolidó nada. Antes de la llegada de los suevos había perfectamente consolidada, dentro del Imperio, la provincia de Gallaecia (declarada provincia por Diocleciano, 289). Mucho antes, en el 70, Vespasiano ya reconoció la condición de "pueblo romano" a los gallegos. En fin, tal era la consolidación de Gallaecia dentro del Imperio que en el 379 Teodosio, natural de Gallaecia, llegó a ser emperador de Roma. Pero, claro, esto de una Galicia, inscrita en el Imperio y perfectamente integrada en él, se ve que no gusta a los que rastrean la historia en busca del "primate nacionalista". Y es que Roma acaba siendo la Cruz, y nada más enemigo de la Cruz que el nacionalismo gallego.

    "Na Galiza mantivéronse uns trazos específicos que permiten xa desde a baixa Idade Media identificar a Nación galega actual"

    Sin que se nos diga cuáles son esos "trazos específicos que permiten identificar la nación gallega actual", quizás por temor a desvelar algún "trazo" que hoy no sería demasido "puro" a ojos de los nacionalistas, sí es cierto que durante la baja Edad Media (el periodo que va de 411 a 585) el reino derivado de la estructura primigenia romana alcanza su mayor periodo de esplendor. Galicia ocupaba hasta las actuales Oporto, Santander y Segovia. En algunos periodos se llegó a conquistar Lisboa (y toda la Lusitania), Mérida y Sevilla. Obsérvese la exacta correspondencia entre los "trazos específicos" de tal reino y la "nación gallega actual".

    Rouco, confío que en la Fosa de las Marianas hayas encontrado un proveedor de Internet que te permita leer esto.

    ResponderEliminar
  14. si, si, David, pero el gallego es clavado al portugués y "pillamos" enfermedades que un NON-GALEGO, sería -prácticamente incapaz-

    ResponderEliminar
  15. Rouco, preguntas para o BNG:
    1) ¿Xa tedes a lista dos reis godos que os nenos terán que estudiar na escola?
    2) ¿Cal é a cantidade de palabras suevas en proporción á de palabras latinas no galego actual?
    3) ¿Que costumes, ritos, festas e celebracións nos deixaron os suevos?
    4) ¿É o galego unha raza inferior xa que colle máis enfermedades que os non galegos?
    5) ¿Falaba realmente galego Juana la Beltraneja?
    6) Dende o ano 78, todos os que falamos castelán en Galicia, ¿facémolo porque estamos obligados?
    Viva o Yoshi e os Suaves, que non Ferrín e os seus suevos.

    ResponderEliminar
  16. nazi onanistas: una pregunta impertinente:

    Hay documentos que digan que el reino suevo era reino "de Galicia" (os lo pongo facil... me vale GALLAECIA)????

    Lo digo porque los documentos SI hablan de la monarquia visigotica de HISPANIA......

    ResponderEliminar
  17. A proposta de Novo Estatuto presentado polo BNG expón, no seu título preliminar, o nacemento da nación galega e, polo tanto, a reivindicación que fai nese punto o nacionalismo galego neste caso dende a visión do BNG. Ollo: dixen nacemento da nación galega, e como pon o texto que máis atrás se copiou literalmente, fala duns trazos que se foron definindo até agromaren na Nación galega.. Nacemento, non desenvolvemento. Enlaza o Reino Suevo co nacionalismo actual, e non se para a explicar eses trazos. Dixo David J. Santos que sen definir eses trazos a el xa non lle valía. Home, ata onde eu sei, un Estatuto non é un libro de Historia e se algún pretende que se fale das razóns históricas (xa non falo das culturais ou sociais) que definen a Galiza como nación no seu Estatuto ten que estar disposto a enfrontarse a un texto de centos de páxinas.

    ¿Cales son esas razóns históricas? Cento cincuenta anos durou o Reino Suevo de Gallaecia. Máis de cento cincuenta anos durou o Reino de Galicia -Dende o 910 ata o 1071 baixo os reinados de Ordoño, Sancho e García- con trono independente do de castela, máis o Reino perdurou. Efectivamente, o Reino de Galicia existiu oficialmente ata o ano 1833 -Que, casualidades da vida, coincidiu co reinado de Fernando VII, o derradeiro monarca absolutista da historia de Europa-. O Rei que gobernaba dende Castela era Rei de Castela, de Aragón, de Navarroa e de Galiza. O Reino de Galiza existiu durante preto de mil anos. E o pobo así o sabía. Porque na historia están tamén os intentos de autodeterminación a partires do século X -as cartas forais de Santiago, Padrón, Ribadavia, Noia, Pontevedra, Tui e Castro Caldelas entre 1156 e 1170-, ou a Guerra de Sucesión de 1366, a Primeira Guerra Irmandiña no 1431 e a Segunda Guerra Irmandiña en 1466 -tamén coñecida coma a Revolución Irmandiña-, o enfrentamento de Pardo de Cela contra os Reis Católicos en 1479, a reclamación da galeguización da “Santa Hermandad” no 1483, a creación das cortes en Santiago e na Coruña en 1519, a fundación das Xuntas do Reino de Galiza en 1528, a loita pola recuperación do voto nas Cortes en 1622, a construcción dunha escuadra galega para a defensa do Reino en 1633, a sublebación contra a “Única” en 1790...
    Razóns históricas hai de sobra para demostrar que, ainda que a herdanza do Reino de Galiza estaba supeditado ao trono de castela, as súas xentes e parte da súa nobreza sentíanse un Reino propio. E tamén, visto dende fora, resulta extraño que durante mil anos se conservase a denominación de Reino de Galiza se non é porque consideraban ás nosas xentes cunha cultura propia, única e diferente. E despois da desaparición do Reino de Galiza, xurde o provincionalismo, que deu lugar ao rexionalismo, que deu lugar ao nacionalismo.
    É dicir, sempre, en toda a historia, ao longo de dous mil anos, houbo xente que reinvindicou a identidade de Galiza. Por algo sería.

    ResponderEliminar
  18. "A proposta de Novo Estatuto presentado polo BNG expón, no seu título preliminar, o nacemento da nación galega e, polo tanto, a reivindicación que fai nese punto o nacionalismo galego neste caso dende a visión do BNG."

    Expone una cosiña más que te dejas DELIBERADAMENTE en el tintero, bmw.

    Expone que los gallegos somos CONSCIENTES de esa particular "visión do BNG".

    Yo no soy consciente de todo eso y nadie lo es.

    "Razóns históricas hai de sobra para demostrar que, ainda que a herdanza do Reino de Galiza estaba supeditado ao trono de castela, as súas xentes e parte da súa nobreza sentíanse un Reino propio."
    ¿Por ejemplo?

    "É dicir, sempre, en toda a historia, ao longo de dous mil anos, houbo xente que reinvindicou a identidade de Galiza. Por algo sería."
    Demuestre eso. Y en cualquier, hoy en día sólo una minoría empecinada del BNG pretende reinvidicar que los gallegos somos «CONSCIENTES de que foi ao longo da Idade Media cando eses trazos se foron definido até agromaren na Nación galega. A chegada dos suevos consolidou o marco político dun Reino de Galiza que, mediado o século VI, xa se aprezaba constituído.»

    "Por algo será".

    ResponderEliminar
  19. Y SÍ, por favor, definan esos trazos de los que hablan en el preámbulo.

    ¿Qué menos, no?
    No se preocupe si no sale en el Estatuto porque no se trata de un libro de Historia.

    Esa parte me parece de lo más interesante.

    ResponderEliminar
  20. Se presenta como particularidad gallega lo que no es sino un rasgo recurrente en la Edad Media y que de forma simplificada puede describirse como el enfrentamiento entre los señores feudales y las monarquías (monarquías de las que emergerá el estado moderno). Ese enfrentamiento tiene su reflejo en otro plano: el de las ciudades con los señores feudales. Las ciudades querían escapar de la asfixia del poder cercano (el que ejercía el señor feudal) y procuraban aliarse con los monarcas (poder lejano y más llevadero). Algunas urbes conseguirían de los reyes un status especial, que podríamos equiparar a la autonomía. De modo que bien podría reclamarse con fundamento histórico,y caso de que las comunidades autónomas actuales se convirtieran en naciones soberanas de facto, la autonomía o independencia de algunas ciudades; y en todo caso, su derecho a la autodeterminación. En Galicia, además, donde en las ciudades se habla sobre todo castellano, también se podría fundamentar en razones lingüísticas una reivindicación de ese tipo.

    ResponderEliminar
  21. Queres trazos, antonio? Queres razóns? Pois será por razóns, home... Pero primeiro vamos a deixar as cousas claras.

    ¿De que tipo de nación imos a falar?

    Se collemos o diccionario da Real Academia Española atopamos tres acepcións para o termo nación - 1. f. Conjunto de los habitantes de un país regido por el mismo gobierno. 2. f. Territorio de ese país. 3. f. Conjunto de personas de un mismo origen y que generalmente hablan un mismo idioma y tienen una tradición común.-. A segunda acepción é o significado xeográfico, que pouco nos importa na discusión que nos ocupa. A primeira é o significado político; é dicir, o que pon no papel, pero moitas veces a política non o reflexo da realidade social e cultural ¿Qué mellor acepción que a terceira para a reflexar a realidade social e cultural? Pois esta vai ser a acepción que estudiaremos: os significado social e cultural, o significado verdadeiro.

    É evidente que Galiza é unha comunidade de individuos. E é tamén evidente que falamos unha lingua comun pero que unha delas é propia o cal lle confire propiedades que a outra non ten . Pero ¿teñen os galegos unha cultura e tradición propias? ¿teñen os galegos uns lazos culturais que os unan? Algúns dano por evidente. Outros necesitan que se llo demostren. Suporei que te atopas no segundo grupo. No momento en que quede demostrado a existencia dunha cultura galega, quedará demostrada a existencia da nación galega.

    O nacemento das diversas nacións que coexisten na península ibérica tivo lugar gracias a catro grandes pobos: na etapa prerromana, na etapa romana, na etapa goda e na etapa musulmana. No caso particular de Galiza, na etapa prerromana eiquí existían os pobos castrexos . Pero noutros lugares da península existiron outros pobos (os celtíberos, por exemplo, ou os fenicios na costa mediterránea). Logo aconteceu a gran invasión romana. Foi unha invasión que marcou a todos por igual, ainda que as mesturas entre a cultura romana e a prehistórica deron lugar a cousas moi interesantes. Trala caida do Imperio Romano chegaron as invasións bárbaras. En Galiza gobernaron os Suevos durante máis de cento cincuenta anos . Pero noutras partes da península foron outros coma os visigodos, ou os alanos. A guerra inclinou a balanza de parte dos visigodos. A última aportación culturan fixérona os bretóns. E dalí proveñen nomes de concellos como Bretoña, en Mondoñedo. De tódolos xeitos, no ano 711 a invasión musulmana remata coa hexemonía visigoda. Mais os musulmanes non se asentan en Galiza nin cincuenta anos. Dende a invasión de Lugo en 714 ata o 740. Ainda que a súa influencia foi moi grande non se pode comparar con outros territorios da península onde a ocupación durou ata sete séculos.
    Con todo isto ¿Qué quero dicir? É doado. Se poñemos sobre un mapa da península ibérica tódalas influencias de tódolos pobos que algunha vez estiveron na península ibérica poderemos observar que son moi diversas, moi espalladas. Distintas. De igual xeito acontece no Reino Unido. Pero non así en Francia, onde os Francos dominaron case a totalidade do territorio francés dende a caida do Imperio Romano. Entón, a priori, pódese intuir a existencia de diversas culturas, de diversas nacións, no seno do Estado Español, do mesmo xeito que existen tres nacións no seo do Reino Unido: Escocia, Gales e Inglaterra.

    Pero concretemos máis, porque ata o de agora só vimos a suposta existencia de varias nacións no Estado Español. Pero, ¿é Galiza unha delas? A resposta está na historia. E eiquí volvo a citar o que expuxen máis atras. Fai falla, antonio, que te demostre que sempre houbo alguén que reinvindicou a identidade de Galiza? Non liches o miña primeira intervención? Dende o que comento das cartas forais ata a chegada do nacionalismo? Non te chega?

    Pero a historia e a cultura ten que ter un reflexo na sociedade dunha nación. E a galega posúe ese reflexo. Pois a cultura afecta na psicoloxía das xentes. E así, os galegos temos a nosa retranca, a nosa ironía, a nosa morriña, a nosa desconfianza… en definitiva, a nosa propia forma de ser. E iso ten á súa vez reflexo en diversos aspectos da vida. Na proliferación dos minifundios, por exemplo, consecuencia da nosa desconfianza. Ou a nosa economía autosostíbel , que hoxe en día ainda perdura. Incluso a nosa distribución demográfica, porque parémonos a pensar de onde veñen as parroquias. O castro prehistórico da lugar aos cimentos da vila romana; o mesmo imperio é o que trae o cristianismo a Galiza, e é a igrexa a que se acomoda en Galiza mediante os filius ecclesiae, os feligreses, os fillos da igrexa, que na súa forma romance derivou en parroquia. E a parroquia ainda perdura como elemento territorial e administrativo na Galiza actual.
    Eiquí temos varios factores culturais que afectan a outros tantos factores sociais, como son os psicolóxicos, os económicos ou os demográficos.

    Galiza conta cunha lingua propia, que hoxe en día disfruta dunha literatura propia en verso, prosa, ensaio e teatro.
    Galiza conta coa súa propia música tradicional.
    Galiza conta co seu propio baile tradicional.
    Galiza conta con tradicións propias e milenarias que se reproducen, grosso modo, de igual xeito en diversos lugares da nosa terra, coma por exemplo a Rapa das Bestas ou o Samain.
    Galiza conta cunha gastronomía tradicional.
    Ao longo dos séculos tivemos os nosos símbolos, os nosos himnos, e as nosas bandeiras.
    Etc. etc. etc.
    Todos eles son exemplos que demostran que existe unha identidade cultural galega.

    Logo, se Galiza conta con tradicións propias e cunha cultura propia, conclúese que, pola definición do termo, Galiza é unha nación.

    E o único que expón a proposta de Estatuto presentada polo BNG é o comezo de todo o anteriormente citado, a onde hai que trasladarse no tempo para atopar as orixes da nosa identidade. E moita xente é consciente con isto, antonio. E moita máis que o será co ir dos anos, porque os datos están ahí: no ano 1980 só un 8% dos galegos aceptaban que Galiza é unha nación. Hoxe xa somos un 20%.

    ResponderEliminar
  22. La desbardallada de mmv es impresionante.

    Después de reproducir tres acepciones de la palabra nación y después de hacer un breve comentario de las dos primeras decide quedarse con la tercera por el enfoque social y cultural. Obviamente ("¿Qué mellor acepción que a terceira...") a la cual finalmente otorga la distinción de poseer" o significado verdadeiro".

    2º párrafo:
    a."É evidente que Galiza é unha comunidade de individuos".
    Es evidente.
    b. "E é tamén evidente que falamos unha lingua comun pero que unha delas é propia o cal lle confire propiedades que a outra non ten".
    Es evidente que hablamos DOS lenguas comunes y que una de ellas se limita (aproximadamente) a nuestra región. ¿Cuáles son las "propiedades" del gallego que el castellano no tiene? Le recuerdo que en el aspecto lingüístico parece ser que TODAS las lenguas del mundo (creo que más de 6.000) comparten unas pautas en el sentido chomskyano de Gramática Universal. Esas "propiedades" por tanto se hallarán en otra parte. ¿Cuáles son?
    c. "¿teñen os galegos unha cultura e tradición propias? ¿teñen os galegos uns lazos culturais que os unan?"
    Cada pequeña comarca aislada puede igualmente reclamar pequeños hechos diferenciales para reclamar una identidad tradicional propia que, supuestamente (en tu discurso), le permitiría luego reclamar su total autonomía política y autoproclamarse nación. La cuestión en este asunto es que uno se puede fijar en las diferencias o en las similitudes según le convenga. Al igual que tenemos ciertas diferencias en nuestros bailes y cantos ES EVIDENTE que tenemos muchas similitudes con los de las restantes regiones de España. Creo que nuestros paisanos (gallegos y gallegas) son mucho más CONSCIENTES de eso que de lo que pone el preámbulo acerca de los suevos. Es decir, "lazos culturais que nos unen" al resto de las regiones de España. (pregunta, pregunta)
    d. "No momento en que quede demostrado a existencia dunha cultura galega, quedará demostrada a existencia da nación galega".
    En absoluto. ¿Quién te ha contado eso?

    Después viene un somero repaso de fechas que no aportan nada que nos aclare por qué se toma ese momento histórico en concreto y no otro anterior o posterior. Pero sobre todo, no tiene en cuenta LO POSTERIOR, es decir, que la historia no se ha parado en Galicia en los suevos. Hemos pasado, para bien o para mal, por todos los momentos siguientes, los cuales, ES EVIDENTE, tienen consecuencias en nuestro desarrollo a todos los niveles. Incluidos los culturales. Quiero decir que me parece EVIDENTE que si te llevaran ahora a la época de los suevos, MVV, te sentirías muy extraño. Somos gallegos ahora, con la cultura de ahora. Y sostengo que esto, además, ES EVIDENTE y que somos CONSCIENTES de ello.

    "nosa retranca, a nosa ironía, a nosa morriña, a nosa desconfianza". Básicamente son trazos universales comunes a toda la especie humana. Si en unas zonas algunos de estos caracteres son más pronunciados (y otros menos) que en otras zonas eso no supone "á súa vez reflexo en diversos aspectos da vida". Como por ejemplo "na proliferación dos minifundios consecuencia da nosa desconfianza". ¿Pero esto de dónde sale? ¿Es que no se da el minifundismo en otras partes del mundo mucho más alejadas culturalmente de nosotros que un madrileño?

    Disculpa, pero si esa es la forma de establecer relaciones de causa-efecto que están en la base del nacionalismo gallego, creo que el origen de toda esta confusión resulta muy EVIDENTE.

    Entonces, en cuanto a tomar pequeños hechos diferenciales de la cultura y la tradición para delimitar a las naciones yo sugiero a las buenas gentes de Sabucedo que vayan preparando el terreno para su autodeterminación apoyándose en su bien conocida tradición de la "rapa das bestas" en oposición, precisamente, a la del samaín cuyo origen, por cierto es precristiano, o sea, anterior a los suevos y se ha recuperado sólo muy recientemente (si no me equivoco, ojo). (vaites!, cómo se complica todo, eh?)

    A esto, en retranca gallega da MIÑA ALDEA se le llama "mezclar allos con cebolas".

    Y volviendo a lo que dice el preámbulo de esa propuesta de 'Novo Estatuto':
    «CONSCIENTES de que foi ao longo da Idade Media cando eses trazos se foron definido até agromaren na Nación galega. A chegada dos suevos consolidou o marco político dun Reino de Galiza que, mediado o século VI, xa se aprezaba constituído.»

    Eso es falso y no se puede tratar de imponer por ley.

    Lo que me preocupa más de tu mensaje es lo último:
    "E moita máis que o será co ir dos anos, porque os datos están ahí: no ano 1980 só un 8% dos galegos aceptaban que Galiza é unha nación. Hoxe xa somos un 20%".

    Es que es intimidatorio. Repito:
    "no ano 1980 só un 8% dos galegos ACEPTABAN que Galiza é unha nación. Hoxe xa somos un 20%."

    Parece que, efectivamente, se trata de forzar la voluntad de los gallegos.

    ResponderEliminar
  23. Os radicales libres reinventan as palabras. Agora a música tradicional, o baile tradicional, a gastronomía tradicional... non son tradicionais! non son exemplos de tradición! non lles valen! Deben levar a adxectivo tradicional por culpa dalgunha confabulación xudeomasónicanacionalistasegregadora. E o galego non é lingua propia de Galiza, cando propia significa que pertence en exclusiva nin cando está recollido no noso estatuto -o vixente-. E observade a astuta diferencia entre "propia", "común" e "oficial", por se non vos dades conta.
    Ademáis, non saben adecuar unhas verbas ao seu contexto. Se está a falar de Galiza como nación, e eu dixen que o galego, NESA DISCUSIÓN, ten máis propiedades co castelán, que é máis seña de identidade para Galiza a lingua propia de Galiza que o castelán. Pero eles extrapolan, e divagando mentres efectúan as súas pallas mentais chegan á asombrosa conclusión de que eu, o que dixen dicir, é que defendo a discriminación para os castelán falantes. Nin sequera eu mesmo me dera conta do significado das miñas verbas! Pero a culpa é miña, por non caer na conta que estou tratando con xente que roza o psicótico.
    E seguen facendo alarde da súa faceta para por en boca de outros aquelo que non dixo. Coma por exemplo, barbapapa, que el soiño xa enumerou os meus gustos (lacón con grelos e gaitas) e o que eu quería para os galegos (vivir do horto e na súa parroquia). Seica me coñeces mellor que eu mesmo? Dime, por favor, cando dixen que iso era o que eu desexaba para Galiza? O único que fixen foi enumerar feitos, verdades, realidades que existen en Galiza e que son señas de identidade fronte o resto do conxunto do Estado. En ningún momento dixen que había que defendelas para que non desapareceran. Dixen que existían e que estaban aí por algo. E dame igual se en Qatar proliferan tamén os minifundios. Estou falando de España como un estado plurinacional e de Galiza como unha das nacións que o compoñen. Non collades o avión para viaxar a remotos lugares e argumentar así as vosas posturas.
    De seguido, Antonio descobre a roda. Home, claro que existen vínculos culturais entre Galiza e España; son moitos anos de convivencia máis ou menos mútua. E claro que os galegos se sinten españois. E os teus netos ou bisnetos, se os tes, se sentirán máis europeos ca ti se é que a andaina da UE vai por bo camiño; pero iso non demostra a existencia da Nación Europea. Resumindo: existen lazos culturais que nos unen coma europeos, outros que nos unen coma españois, e outros que nos unen coma galegos. Pero os do último grupo son máis fortes e máis numerosos que os dos outros dous.
    Pero non sentíndose totalmente realizado, o noso querido antonio di que o reino suevo non é o comezo da nación galega -supoño que será agora cando ti me dirás cando foi o comezo da nación española, no case de existires-. O que si está claro é que o reino suevo foi o primeiro e penúltimo "estado" galego na historia. E si, home, despois alcanzou máis territorios. Xa ves. Por aquela época a xente tiña ganas de marcha e saían á conquista de novas terras. E que? Seica o imperio español no século dourado non chegaba ata América? E iso abonda para facer calar aos nacionalistas españois? Pois si que deben ser febles os seus argumentos...
    E antonio non para. É insaciábel. Ainda que a leu, porque a copiou na súa exposición, non lle entrou ainda ben na cachola a definición de nación: Conjunto de personas de un mismo origen y que generalmente hablan un mismo idioma y tienen una tradición común porque despois négame que, de recoñecerse que existe unha tradición e cultura galegas, iso non significará o recoñecemento da existencia da nación galega. Abraiante.
    Para antonio, a rapa das bestas só se realiza en Salbucedo. Vaia, ho. Pobres xentes de A Capelada, Mougás, Morgadáns, San Cibrao, Monte Castelo, Paradarta... entre outros, onde tamén se realiza dito acto. Antonio acaba de roubarlles o seu pequeno oco na historia. Descanse en paz. E perdoa que cho diga, estás equivocado. Co do Samaín o único que se recuperou fai pouco foi o nome. Meu pai e meu avó, tanto por parte de nai como de pai, sempre me falaron dunha festa ben semellante ao americano Halloween. O que non sabían era como se chamaba.
    Xa para rematar, quero facer unha aclaración. Eiquí non se trata de gañar, nin de forzar vontades, nin de obrigar a seguir un camiño ou unha forma de pensar -tal e como fixo o nacionalismo español durante 50 anos-. Non, "amiguitos". Eiquí trátase de convencer. E se dun 8% de galegos que afirmaban que Galiza era unha nación, pasamos ao 20% de hoxe -sairon os resultados da enquisa fai pouquiño- será porque convencemos. E, de seguir así esta dinámica, ao mellor vos erguedes un día en que a maioría dos galegos digan: somos nación. E non vos sintades intimidados por un "australopiteco" coma eu, que esa non é a miña intención.

    ResponderEliminar
  24. Oye mvv, tranquilo macho. Estamos hablando.
    No estoy seguro de si es a mí a quien te diriges.
    Yo no negué que los bailes y lo demás fueran tradicionales, ni saqué lo de judeomasónico, ni insinué en ningún momento que estuvieras defendiendo la discriminación del castellano.
    ¿A qué viene todo eso?

    Mira vamos a hacer una cosa. Repásalo todo, no hagas conjeturas que no puedas sostener y vuelve a intentarlo.

    ResponderEliminar
  25. Ah, Rouco, lembra, oficialmente Galicia forma parte de España.

    ResponderEliminar
  26. Aquí Castelao "espóndose a que se duvide das súas convicións democráticas":

    "Un home que teña fe no ideal que propaga non debe resiñarse a morrer sin velo realizado, a non ser que morra en loita polo seu ideal. E aínda diréi mais, espóndome a que se duvide das miñas convicións democráticas:
    SE O POVO NON QUIXERA ENTERARSE do que lle convén e fixese desprezo do remedio que pode salvalo, ¿haberá algún home de fe que deixase de IMPOR ESE REMEDIO AÍNDA POLA FORZA, SE DISPUSEXE DE PODER PARA TANTO? Porque un home de verdadeira fe nos ideaes que predica, e con coraxe para remediar as desventuras do povo, vai cara o triunfo cando se poida e como se poida."

    Alfonso Daniel Rodríguez Castelao: "Sempre en Galiza", Madrid, Akal, 1977.

    ResponderEliminar
  27. Antes de entrar en algunas cuestiones suscitadas en este "thread", quisiera dar la bienvenida al blog a algunos nuevos participantes: zaragozano98, barbapapa, toledano, bruenor, bobo_solemne, quintanero, ignatius_jr, gbalparda y mvv. A todos agradezco su participación, en particular a mvv, que se adentra decididamente en un territorio que se pretende hostil al nacionalismo, y lo hace, a diferencia de Rouco, con un discurso propio, sin recurrir al "cut and paste", a tirar balones fuera, o al puro delirio sectario.

    Yo no discuto la existencia de una cultura gallega, asociada a elementos folclóricos innegables y al uso de una lengua distintiva. Mi problema tiene más que ver con lo que Mvv, y otros muchos, hacen con esos elementos culturales propios. En concreto, no veo justificado en su discurso el que la existencia de una nación en sentido cultural conlleve la existencia de una nación en el plano político. Si usted, mvv, repasa la historia de Galicia (y veo que no le costará hacerlo), observará que el Reino de Galicia sólo ha sido verdaderamente independiente en la baja Edad Media, hasta los visigodos. Salvo ese periodo de ciento cincuenta años, el Reino de Galicia ha estado siempre inscrito en una entidad política superior. Lo cual no quiere decir que no haya gozado a lo largo de su historia, en parte gracias a su inaccesibilidad geográfica, de cierta autonomía política, si es que cabe emplear semejante conceptualización antes del XVIII. Quiero decir con esto que la enumeración que usted hace de "momentos estelares de reivindicación nacional" no son tales. Son muy locales en su mayoría, y de escaso peso. El pueblo gallego no tenía entonces, y diría que tampoco ahora, una gran ansia autodeterminativa, de establecerse como un estado con un gobierno propio. Esto se vio muy claramente en el referéndum del Estatuto del 81, y creo que sería también evidente en un referéndum en el que se sometiese a aprobación un nuevo Estatuto para Galicia del tipo del texto propuesto por el BNG.

    En conclusión: Bajo mi punto de vista, Galicia es una nación en el sentido cultural, pero no en el político. El nacionalismo gallego (BNG), muy minoritario (y, a juzgar por las elecciones últimas, en franco retroceso en apoyo electoral) es la única fuerza política que invoca la existencia de una nación gallega a la que considera fuente de soberanía política para constituirse en estado. Un estado que, puesto que este partido, el BNG, no abandona los símbolos del marxismo (las estrellas rojas, las hoces y los martillos), cabe concebirlo como totalitario, intervencionista y liberticida. En definitiva, de Hermerico a Quin, pero pasando por Mao.

    ResponderEliminar
  28. Non, barbapapa. Cos cachelos e cos grelos non intentei probar a nación (que non nazón) galega. Esquecícheste dun escalón, non sei se conscientemente ou non, na túa concepción do meu razoamento. A gastronomía tradicional, a música tradicional, o baile tradicional, as costumes populares, as festas tradicionais, a lingua propia -mais adiante falarei diso-... de Galiza son probas de que existe unha TRADICIÓN GALEGA (segues a negalo?). Esa tradición galega, no caso de existires, proba a existencia dunha nación (que non nazón) galega POR DEFINICION DO TERMO. E aprobeito para comentar: desculpas pola miña xeneralización, no meu anterior comentario referíame a barbapapa, non a antonio.
    Barbapapa, quedácheste cos cachelos e coas gaitas. Claro está, se collemos un por un os puntos que espuxen para probar a existencia dunha tradición galega, podes chegar a negalos todos. Pero no seu conxunto, todos eles sumados, forman a evidente realidade de que Galiza conta cunha identidade cultural propia, que se ve reflexada a grosso modo en tódolos puntos da nosa xeografía, e que, polo tanto, Galiza é unha nación (que non nazón).

    Nas catro ducias de mensaxes que levamos, dedicácheste a negar os razoamentos que demos.
    Sobre as xentes de Galiza, entendíches un mensaxe nazista oculto, cando eu nunca dixen que TODOS os galegos tivesemos o mesmo grado de ironía, retranca ou desconfianza. O que dixen é que, eses rasgos, xunto con outros máis, IDENTIFÍCANNOS no conxunto do estado, en maior ou menor medida, fronte a un castelán, a un vasco ou a un catalán EN TERMOS XERAIS. Logo, os galegos debemos compartir algunhas características psicolóxicas comúns, non é?
    Sobre a distribución demográfica de Galiza en parroquias ou a tendencia de moitas familias galegas a ter un horto na súa casa, quedácheste con que iso era o que eu DEFENDIA. Falso. O único que fixen foi enumeralo para que tivera constancia de que tales feitos EXISTEN e están aí por algo.
    Sobre a lingua propia, quedácheste con que non é a lingua que TI falas. Pero iso non significa que non sexa a propia de Galiza. Porque se propia significa que pertence en exclusiva, o galego é a única lingua da que se pode dicir que naceu en Galiza, se falou en Galiza e se desenrolo en Galiza. Logo, a lingua galega pertence en exclusiva a Galiza. Logo a lingua galega é propia de Galiza. En Finlandia e en Noruega apréndese o inglés dende meniños. Pero non por iso o inglés é propio de Finlandia (rango que se lle atribúe ao finés) nin que o inglés é propio de Noruega (rango que se lle atribue ao noruego). Por favor,distinguide entre propia, común, oficial e maioritaria que son palabras distintas con significados distintos neste contexto.
    Sobre as costumes e tradicións propias de Galiza, sinxelamente burlácheste porque pensas que iso, para min, xa é dabondo para probar a nación (que non nazón) galega. Falso. O que proba é a existencia dunha TRADICION propia de Galiza e que chega a moitos ámbitos.
    Dita tradición, sumada con todo o anterior, e aplicando a sinxela definición do termo, danos o resultado de que Galiza é unha nación (que non nazón). É unha evidencia coma un mundo.
    E se ti non a queres ver, entón poderás enumerar eses lazos culturais que nos unen a TÓDOLOS ESPAÑOIS, tal e como fixen eu para o caso de Galiza. E despois de facelo, terás que demostrar que eses lazos son máis fortes e máis numerosos dos que nos unen coma galegos.

    Respecto á miña desafortunada frase sobre as propiedades superiores, máxicas e divinas do galego sobre o castelán. Imos facer unha cousa: alí onde estaba a tan citada frase, reemplazas que unha delas é propia o cal lle confire propiedades que a outra non ten por que unha delas é propia o cal lle confire máis peso co castelán no debate que nos ocupa, que é a proba da existencia da nación (que non nazón) galega. É dicir, que o castelán non ten nada que ver con se Galiza é unha nación ou non (do mesmo xeito que o inglés tampouco ten nada que ver se a identidade nacional de Finlandia vese baixo dúbida) polo xeito de que o castelán (ou o inglés no caso de Finlandia) non é propio de Galiza -e enténdase propio, como a lingua que naceu en Galiza-.

    P.D: Vai a conto do comentario de antonio. En ningún momento me sentín ofendido nesta discusión. Se alguén non pode dicir o mesmo respecto a algún comentario meu, que acepte as miñas desculpas. O que si vou dicir é que, despois de ler cousas como La desbardallada de mmv es impresionante. -que, repito, non me sentín ofendido- non se me obrigue a non ser irónico, nin sarcástico cos meus comentarios.

    ResponderEliminar
  29. Para David J. Santos. En primeiro lugar, gracias pola súa benvida. En segundo lugar, o tema que tocas creo que non está dentro do marco desta discusión. Se Galiza é unha nación, o será pola definición cultural, que para min, é a única válida -os meus razoamentos están expostos máis enriba-. Outra cousa é se a vostede ou a min nos parece ben ou non que Galiza conte con máis autonomía política. Pero iso é totalmente aparte. De igual xeito, Escocia, Gales e Inglaterra son as tres nacións -recoñecidas- que integran o Reino Unido; e as tres xuntas creo que non posúen tanta autonomía política coma os comunidades españolas, cando ningunha destas últimas está recoñecida como nación. Por iso opino que son dous temas paralelos, non disxuntos, pero sí independentes en gran medida.

    ResponderEliminar
  30. Quintanero, esto es una idiotez:

    "no creo que haya ninguna argumentación capaz de convencer a los adoradores de Pío Moa. Si escuchándoles da pena el no haber colaborado como preso republicano a levantar el valle de los caídos…"

    No contamines el debate con idioteces, por favor.

    ResponderEliminar
  31. Yo soy el primero que considera que los dos temas (nación en sentido cultural y nación en sentido político) son independientes. Es el nacionalismo político el que no lo ve así.

    En cuanto al reconocimiento de Galicia como nación, la Constitución habla de nacionalidades históricas, entendidas como naciones en sentido cultural, y regiones. Entiendo que entre las primeras estaría Galicia. Quizás esto debería haber estado más claro, pero tampoco me parece que se quiera evitar el reconocimiento de Galicia, Cataluña y el País Vasco como naciones en sentido cultural, sin atribuirles ninguna soberanía, que queda reservada a la nación española.

    La pretensión nacionalista es otorgar soberanía a las nacionalidades y convertirlas en nación, algo que la actual Constitución impide. Pero esto es una pretensión política, no cultural.

    ResponderEliminar
  32. "A proposta de Novo Estatuto presentado polo BNG expón, no seu título preliminar, o nacemento da nación galega"

    Para empezar expone que los gallegos somos «CONSCIENTES de que foi ao longo da Idade Media cando eses trazos se foron definido até agromaren na Nación galega. A chegada dos suevos consolidou o marco político dun Reino de Galiza que, mediado o século VI, xa se aprezaba constituído.»

    El asunto de la palabra 'CONSCIENTE' aplicada a todo lo demás es un asunto que estás soslayando continuamente y es una parte relevante del post original.

    Por otro lado, podría tal vez (aclarando bien los conceptos) aceptar eso de 'nación cultural' siempre y cuando no suponga nada separatista, nada en lo político. Pero como esa deriva me parece inevitable lo veo difícil. Entonces prefiero llamarlo regionalismo que es sirve igual, se entiende perfectamente y no da pie a ciertas malinterpretaciones. Yo veo que hay muchas más cosas que nos unen al resto de los españoles que diferencias. Y de eso sí que me parece que son CONSCIENTES el resto de nuestros paisanos. No se quiera meter de tapadillo otra cosa.

    Cierto que el ejemplo de la rapa de bestas no era apropiado pero igualmente me da la impresión de que entendiste lo que pretendía decir. La pregunta sería, y esto ya lo planteó David, ¿por qué parar ahí en el estudio de diversidades culturales? ¿Por qué no buscar 'naciones culturales' más localizadas dentro de nuestro territorio? Ese asunto también lo evitas.

    Igualmente, bienvenido.

    ResponderEliminar
  33. Quintanero, Moa nada tiene que ver con lo que se está aquí tratando. Podemos hablar de Moa, que, por cierto, es gallego, cuanto quieras, pero ahora no viene a cuento. Sólo es ruido.

    En relación con la pregunta que me haces, sólo con un cambio constitucional muy profundo, que conllevaría una redefinición total de España, tendría cabida tal referéndum, y creo que llegar a ese cambio por la vía democrática prevista en la actual Constitución es, de momento, y gracias al PP, imposible, afortunadamente.

    Otra cuestión es que una comunidad autónoma, bajo la actual Constitución, decida convocar, por su cuenta y riesgo, tal referéndum (que sería ilegal). Evidentemente, en este caso se trataría del pistoletazo de inicio de la secesión. La Constitución habría de aplicarse: 155 + 8.

    ResponderEliminar
  34. Y aún en el supuesto de llegar a esa situación habría que consultar a toda la nación (española).

    ¿A quién le puede interesar tanto andar removiendo en asuntos tan delicados? ¿Son estas realmente las preocupaciones de los gallegos o nos están intentando crear artificialmente esa necesidad?

    Y sí, Quintanero, claro que cualquier visitante de este blog puede utilizar la estupidez. Pero no se extrañe luego si le llamamos estúpido, ni se haga el ofendido.

    ResponderEliminar
  35. De igual forma que Rodríguez (Paco) le dice al presidente de la Xunta que en el BNG no se sienten representados por sus opiniones, con toda la legitimidad para hacerlo,
    http://www.lavozdegalicia.es/se_galicia/noticia.jsp?CAT=102&TEXTO=4420387

    algunos de nosotros le decimos a él lo mismo.

    Que se vaya con su batido suevo-marxista a otra parte. Que no cuela.

    ResponderEliminar
  36. Los nazi-onanistas parece que se "ponen" cuando les tocan sus mitos....

    1) NADIE me ha presentado NINGUNA prueba de que el reino suevo(recuerdo, de los suevos, o sea los de Suabia hoy sur de Alemania) se presentara a si mismo como reino de Galicia o, repito para ponerlo facil, de "gallaecia". Sigo esperando respuesta;

    2) mvv, pateticamente, trata de arreglar la desfeita con la frase lapidaria:
    "trazos que se foron definindo até agromaren na Nación galega.. Nacemento, non desenvolvemento"


    sigo preguntando por que o nacemento aqui, si no se habla de Galicia/gallaecia


    3) "Razones historicas" nos dicen los nazi-onanistas... pero por que valen mas los anyos de reino suevo que los siglos en que Gallaecia era parte de Espanya?

    4) En el colmo del patetismo los nazi-onanistas nos vienen con el DRAE:
    "1. f. Conjunto de los habitantes de un país regido por el mismo gobierno. 2. f. Territorio de ese país. 3. f. Conjunto de personas de un mismo origen y que generalmente hablan un mismo idioma y tienen una tradición común."

    de acuerdo con esto:
    a) antes y despues Galicia no era una nacion... Y AHORA TAMPOCO LO ES PUES LOS GALLEGOS TIENEN EL MISMO GOBIERNO QUE LOS RIOJANOS: la Constituticion
    b) idem
    c) en la epoca sueva no consta que hubiera lengua o tradicion comun distintas.

    5) Del estatuto de quintanero:... para que hablar....

    6) De la "tradicion".... pues en fin, solo se me ocurre pedirles que por favor lean algo. Por cierto, si quieren incluir la gaita en la "tradicion" que sepan que es un instrumento del siglo xviii, que pasen por la catedral de Santiago, vean el portico de la gloria y aprendan algo de musica....
    y por favor que el tiempo que dedican a ver los videos de los discursos de Quin los empleen en estudiar algo.

    ResponderEliminar
  37. Cando o BNG fala da nación galega, refírese ao significado cultural. Se despois lle engade poder político, autogoberno, autonomía, iso xa é a parte. A Rexión de Murcia tamén ten a súa autonomía e máis ninguén reclama que sexa nación. Escocia é unha nación recoñecida e ten menos autonomía ca nós. E poderemos estar ou non dacordo con concederlle máis autogoberno a Galiza. Máis autonomía. E os resultados das enquisas están ahí: o 51.9% dos galegos desexa trocar o estatuto para lograr máis autogoberno (enquisa de Sondaxe de Decembro do ano pasado).

    A min pareceríame estupendo que A Cañiza ou O Barco reclamaran a súa identidade nacional. Sempre e cando o demostren. E demostralo é buscar aqueles lazos culturais que os unen e probar que son máis numerosos e máis fortes que os cos une coma galegos. Se o fan, contarían co meu apoio. Pero permíteme dubidalo moito.

    Perderanse aquelas tradicións innecesarias (o minifundio, por exemplo). E se se perden outras máis será porque o pobo que as tiña non as soibo cuidar o suficiente. A min iso, barbapapa, non me preocupa. Non son un profeta que poda ler no futuro para ver se a cultura galega vai sobrevivir máis aló da nosa xeración. Se iso ocorre, se a cultura galega é totalmente desprazada aprol dunha cultura allea, evidentemente a nación galega morrerá. Pero iso é aplicábel a calquera nación do mundo. Non sei a que ven isto no medio da discusión...

    E dalle coa mente comunal. Pois vale. Temos fama de traballadores, de emigrantes, de individualistas, de escépticos, de reservados... por ciencia infusa. Caiu do ceo. Que se lle vai facer.

    Unha lingua propia é un factor a sumar entre as razóns culturais que enumerei para probar que Galiza era unha nación. Se non a tivera, ese factor non existiría e eu contaría cun punto menos ao meu favor. Por iso a lingua galega ten máis RELEVANCIA nesta discusión. Xa debe ser a quinta vez que o explico. Certo, un rasgo típico tamén dos galegos é a TOZUDEZ.

    Sinto, barbapapa, que a definición de nación non te convenza. Fala coa RAE a ver se poden facer algo ao respecto.

    Todo depende do cristal por onde se mire. Os liberais (é dicir, vos) chamades marxistas aos nacionalistas. Os comunistas nos chaman liberais porque pretendemos crear a burguesía galega e asoballar ainda máis ao proletariado galego. Pois vaia, a cuestión é descalificar agarrándose ao que sexa. Así que todo iso de "nazi-onalistas", marxistas-leninistas e demáis cousas que estades a pronunciar, sinxelamente me entran por un oido e me saen polo outro, porque se comezo a discutir cun grupo de comunistas as descalificacións serán totalmente as contrarias.

    Rodrigo (Diaz de Vivar): o que de verdade me pós es ti, guapo. Non teño acceso aos documentos que ti reclamas, sintoo. Non sei a ciencia cierta se o nome oficial do reino suevo era Reino de Gallaecia. O que si está claro e que dito reino, nos seus inicios, ocupaba a provincia romana de Gallaecia (por iso o de nacemento). ¿Que despois se expandeu? Vaia home, que novidade. Seica na baixa idade media a xente era pacífica e non saía á guerra. E ainda que despois se convertera en provincia romana, a sociedade galega mantén a súa identidade (en moitos casos dada a súa inaccesibilidade, como dixeron por aí atrás antes). Tra-la invasión musulmana, fúndase o Reino de Galiza, que ainda que só nun periodo de cen anos conta con trono independiente, oficialmente segue a manter a súa condición de Reino. E máis arriba están as miñas conclusións sobre isto. Repásaas, que non quero repetirme.
    A ver, Cid Campeador, seica é patético usar un diccionario? con que queres que te veña para fixar unha definición da nación sobre a que poidamos discutir todos? coa wikipedia? Se agora tamén os da RAE van ser uns marxistas-leninistas-maoistas-xudeo-masónicos-segregadores-malos. E un aplauso, por favor. Porque despois di que en la epoca sueva no consta que hubiera lengua (Claro, home, estábanse a formar tódalas linguas romances de Europa, onde se inclúe o galego) o tradicion comun distintas. (Claro, home, había unhas poucas tradicións de herdanza prerromana e moitas de herdanza romana; para chegar a tódalas tradicións galegos que temos hoxe deben pasar moitos séculos; pero iso é aplicábel a tódalas nacións de Europa, que naceron trala caida do Imperio Romano.
    E a zarzuela naceu un século antes do que ti afirmas que naceu a gaita, no XVII, e ninguén nega que sexa un rasgo tradicional de Castela. Mira ti que cousas, eh?

    ResponderEliminar
  38. puntualización: se tiene conocimentos de la existencia de la gaita desde el siglo VIII antes de Cristo.

    Localización general de la Gaita:
    Europa: Asturias, Alemania, Austria, Baleares, Bélgica, Bretaña, Bulgaria, Croacia, Checoslovaquia, Escocia, Eslovenia, Francia, Galicia, Aragón, Mallorca, Gales, Grecia, Hungría, Italia, Inglaterra, Irlanda, Macedonia, Portugal, Polonia, Rusia, Rumania, Serbia, Suecia, Ucrania.
    Asia: India, Paquistán, Turquía.
    áfrica: Egipto, Magreb.
    Oriente Medio: Paises árabes, Israel
    Lejano Oriente: Borneo, China, Laos, Japón.

    ResponderEliminar
  39. Por último mmv, Gallaecia era una provincia (o sea, una parte integrante) de Hispania (de España). No debes recordar sólo lo que te conviene o lo que te gusta. En la Reconquista, Galicia fue siempre parte del reino de Asturias, del de León después, y por último del de Castilla. Salvo brevísimos periodos de independencia que tuvieron lugar no por voluntad del pueblo, sino porque el Rey de turno (Alfonso III, Fernando I) repartía el reino entre sus hijos varones. Eso ocasionaba trifulcas entre los hermanos y, poco tiempo después, uno de ellos volvía a agrupar todos los territorios. Eso que dices de "Tra-la invasión musulmana o Reino de Galiza nun periodo de cen anos conta con trono independiente" ¿de qué comic lo has sacado? Porque de un libro de historia imposible. Dime los nombres de los reyes deGalicia durante esos 100 años, porque nos vamos a reír.

    Xa o fixen, barbapapa. Así que, antes de porte enriba do teclado e darlle gusto ao dedo, repasa ben o que les.

    ResponderEliminar
  40. Nos dice mvv:

    "Todo depende do cristal por onde se mire. Os liberais (é dicir, vos) chamades marxistas aos nacionalistas. Os comunistas nos chaman liberais porque pretendemos crear a burguesía galega e asoballar ainda máis ao proletariado galego. Pois vaia, a cuestión é descalificar agarrándose ao que sexa."

    Yo me considero liberal, y no llamo a los nacionalistas marxistas. Se lo llamo a los nacionalistas que presumen de serlo.

    Cuando yo llegué a Galicia, en los primeros ochenta, había un nacionalismo que no usaba estrellas rojas ni hoces y martillos como símbolos, sino una piña, si no recuerdo mal. Ese nacionalismo, hoy extinto, no era marxista; me atrevería a decir que entroncaba más con la democracia cristiana. Aquello desapareció. No entro en las causas.

    Hoy en día, el movimiento nacionalista en Galicia gravita en exclusiva alrededor del BNG, que es un "bloque", una coalición de gente muy variopinta, pero que comparte una base común: anticapìtalismo, antiespañolismo, antiamericanismo e intervencionismo económico. Por eso políticamente no cabe hablar de un nacionalismo que no sea el virado al rojo, el del BNG.

    ResponderEliminar
  41. "Hoy en día, el movimiento nacionalista en Galicia gravita en exclusiva alrededor del BNG, que es un "bloque", una coalición de gente muy variopinta, pero que comparte una base común: anticapìtalismo, antiespañolismo, antiamericanismo e intervencionismo económico. Por eso políticamente no cabe hablar de un nacionalismo que no sea el virado al rojo, el del BNG." ..........
    .....y olvidar esto, es NO querer ver la realidad (si me permmite ampliar David)

    ResponderEliminar
  42. A mmv.
    Creo que volvemos al punto de origen.
    "A min pareceríame estupendo que A Cañiza ou O Barco reclamaran a súa identidade nacional. Sempre e cando o demostren. E demostralo é buscar aqueles lazos culturais que os unen e probar que son máis numerosos e máis fortes que os cos une coma galegos".
    Pues eso. Ustedes tampoco lo han demostrado, salvo que quiera hacernos creer, como en los buenos tiempos del PCUS, que la reiteración infatigable de un argumento acaba siendo una demostración de su contenido.

    Usted todavía no nos ha explicado cuáles son esos trazos esenciales y distintivos de los gallegos. Como ya le dije "nosa retranca, a nosa ironía, a nosa morriña, a nosa desconfianza" son básicamente trazos universales comunes a toda la especie humana. Y no resultará extraño encontrar a gallegos con más simpatía y extroversión que algún andaluz y algún andaluz más morriñento que otro gallego. Debemos entonces considerar a aquellos andaluces gallegos y a estos gallegos andaluces? ¿Qué entiende usted realmente por demostrar? ¿Dónde están esos estudios científicos? ¿Cómo se mide el grado de 'morriñez' de una persona?

    Apelar a esas diferencias culturales está bien a un cierto nivel. Por ejemplo la gente de Xinzo puede ir a Luar a hablarnos de sus particulares carnavales y a todos nos parece muy bien.

    Pero, COMO USTED MISMO DICE tiene que PROBAR (o sea, demostrar) que los lazos que unen a los gallegos son "máis numerosos e máis fortes" que los que nos unen al resto de españoles. Mientras tanto creo que las diferencias que apreciamos la inmensa mayoría de gallegos son los que siempre hemos calificado como regionalismos.

    A propósito, un contraargumento en esa línea: COMO SABE, la chavalada de Sabucedo después de la rapa se va por la noche a la discoteca a bailar con la misma música de Bisbal o Madonna que en el resto de España (este argumento, siendo el que es, resulta más consistente que el de los suevos).

    Y aquí es donde regresamos al post original. Puesto que ustedes (el BNG, I mean) NO han demostrado eso se han visto tentados de introducirlo en la propuesta de 'Novo Estatuto' para tratar de establecer por ley que los gallegos somos "CONSCIENTES" de esa supuesta (no demostrada) realidad.

    Por cierto, nosotros no llamamos "marxistas aos nacionalistas" así, sin más. Pero el BNG (no digamos la UPG, que es la fuerza dominate en el batiburrillo del BNG y la que considera, por boca de Rodríguez "el término nación como innegociable") sí lo es. Y si no que nos expliquen, como decía David, lo de las hocecitas y martillitos.

    A Rodrigo le dice: "Non teño acceso aos documentos que ti reclamas, sintoo". Pues más los sentimos nosotros macho. Un argumento menos en su "proba".

    Lo he dicho antes y lo vuelvo a repetir, todavía no nos has explicado qué pinta la palabra 'CONSCIENTES' en ese preámbulo. Si tan difícil resulta enfrentarse a eso, ¿qué nos podría deparar el análisis del resto de ese documento?

    Y en cuanto a lo del 'autogobierno' la mejor forma de evitar la continua (re)fragmentación de 'naciones' en otras más pequeñas es, en mi opinión, buscar reducir el poder del estado en la medida de lo posible y dejar a los ciudadanos que se 'autogobiernen' más ellos mismos. Como ve, en cierto sentido mi postura va mucho más allá de la del BNG que no es más que la de crear un Estado propio en Galicia para imponer a la gente un modo de ser y de vivir particular en lugar de respetar la libertad de cada persona de hacer con su vida lo que quiera (dentro de la ley, claro). Y esto último debería valer lo mismo para un gallego que para un nativo de Papúa Nueva Guinea. No soy anarquista y creo que debe haber estado para mantener el orden y velar por el cumplimiento de la ley. Un estado fuerte, sí, pero pequeñito. O sea, más bien en la dirección contraria al socialismo.

    ResponderEliminar
  43. Antonio, qué locuaz! gente libre pensando por y para si mismos y además dentro de la ley!!! pero no ve que así perderíamos la oportunidad de que esas mentes privilegiadas nos muestren lo que nos conviene. es queee!

    PD: acabo de hacer un ejercicio de retranca, hoxe deitarerime más galego.

    ResponderEliminar
  44. Muchos otros exiliados (de cualquier parte del mundo) nunca escribieron nada parecido a esto:

    "Un home que teña fe no ideal que propaga non debe resiñarse a morrer sin velo realizado, a non ser que morra en loita polo seu ideal. E aínda diréi mais, espóndome a que se duvide das miñas convicións democráticas:
    SE O POVO NON QUIXERA ENTERARSE do que lle convén e fixese desprezo do remedio que pode salvalo, ¿haberá algún home de fe que deixase de IMPOR ESE REMEDIO AÍNDA POLA FORZA, SE DISPUSEXE DE PODER PARA TANTO? Porque un home de verdadeira fe nos ideaes que predica, e con coraxe para remediar as desventuras do povo, vai cara o triunfo cando se poida e como se poida."

    Alfonso Daniel Rodríguez Castelao: "Sempre en Galiza", Madrid, Akal, 1977

    De esa forma no se ganaron el derecho a que "se duvide das súas convicións democráticas".

    Gracias por el saludo.
    ¿Qué tal en las Marianas, bien?

    ResponderEliminar
  45. Dice Rouco: "A tal cita de Castelao, no seu Sempre en Galiza, foi escrita no exilio e referíndose a unha DICTADURA que coma Antonio ben sabe, non tivo ningunha acción internacional para evitar que durase 40 anos."

    Un momento, pero, si hubiera habido una acción internacional para evitar que la dictadura de Franco durase cuarenta años, que parece que es lo que Rouco lamenta, ¿no hubiese constituido tal acción una intolerable injerencia, algo (Dios me asista) comparable a lo que la coalición angloamericana hizo en Irak? Rouco, eres un neocón.

    ResponderEliminar
  46. Quintanero,
    Ante todo, le aclaro que no soy ni onanista ni nazi-onanista. En fin, le agradecería que el asunto lo tuviera usted claro.

    ¿Hablamos del Estatuto?
    Pues hablemos.

    Este Estatuto, el actual, A MÍ TAMPOCO ME GUSTA. Qué quiere que le diga... Es más, me parece que al 80% de los gallegos tampoco les gustó mucho porque no votaron "sí" al mismo.
    ¿Se escandaliza usted? Lamento herir su sensibilidad.

    Pero le explicaré por qué, si me lo permite.

    ARTIGO 1
    1. Galicia, nacionalidade histórica [GALICIA PARA MÍ ES UNA REGIÓN Y NO UNA "NACIONALIDAD" "HISTÓRICA"... O ES QUE LAS "REGIONES" NO TIENEN "HISTORIA"? ¿ASTURIAS TIENE HISTORIA? ¿ES NACIONALIDAD? POR CIERTO, EL ESTATUTO GALLEGO DE 1936 DEFINE A GALICIA COMO "REGIÓN", ¿LO SABE, VERDAD?], constitúese en Comunidade Autónoma para acceder ó seu autogoberno, de conformidade coa Constitución Española e co presente Estatuto, que é a súa norma institucional básica.
    2. A Comunidade Autónoma, a través de institucións democráticas, asume como tarefa principal a defensa da identidade de Galicia [ME PERMITIRÁ QUE DISCREPE DE UNA PROCLAMACIÓN IDENTITARIA COMO ESTA, QUÉ LE VAMOS A HACER] e dos seus intereses, e a promoción da solidariedade entre todos cantos integran o pobo galego [ME PERMITIRÁ QUE LE RECUERDE QUE NO EXISTE UN "POBO GALEGO" COMO SUJETO POLÍTICO SOBERANO].
    3. Os poderes da Comunidade Autónoma de Galicia emanan da Constitución, do presente Estatuto e do Pobo [EL ESTATUTO, A SU VEZ, EMANA DE LA CONSTITUCIÓN, LUEGO ESTO ES REDUNDANTE. EN CUANTO A QUE EMANAN "DO POBO"... ¿DE QUÉ POBO? O "POBO GALEGO" NO ES SOBERANO POR LO QUE DIFÍCILMENTE PUEDEN EMANAR DE ÉL].

    ARTIGO 5
    1. A lingua propia de Galicia é o galego [EL ESPAÑOL ES TAMBIÉN LENGUA PROPIA DE GALICIA PORQUE GALICIA ES ESPAÑA].

    ResponderEliminar
  47. Quintanero, que empezó, dice él, a hacer comentarios en este blog como "fruto de un interés por contrastar opiniones" y porque "cree que distintos puntos de vista enriquecen un debate" hace tiempo que se ha quitado ya la careta.

    La prueba: "permitid a quien quiera seguir hablando gallego".

    Ruido y contaminación. Ya lo había dicho yo: un provocador.

    ResponderEliminar
  48. Te lo he puesto en mi anterior mensaje: "permitid a quien quiera seguir hablando gallego".

    Precisamente lo que defendemos nosotros es la libertad individual, es decir, en lo tocante a la lengua, el "permitir a quien quiera seguir hablando gallego" o castellano. Sin imposiciones.

    ¿Hemos insinuado en alguna parte que no queríamos que se permitiera el uso del gallego? NO.
    Entonces eres un provocador.

    ResponderEliminar
  49. "david j, os USA non foron a guerra de Iraq a liberalos dun dictador, historicamente fixeron todo o contrario, non debería sorprenderlle."

    Balones fuera no, Rouco. O aceptas la injerencia extranjera o no.

    Castelao escribió lo que se ha citado de "Sempre en Galiza". Te gustará más o menos. Ahí está.

    Tus cortinas de humo ya están muy vistas aquí.

    ResponderEliminar
  50. Aquí Castelao "espóndose a que se duvide das súas convicións democráticas" y de su PACIFISMO:

    "Un home que teña fe no ideal que propaga non debe resiñarse a morrer sin velo realizado, a non ser que morra en loita polo seu ideal. E aínda diréi mais, espóndome a que se duvide das miñas convicións democráticas:
    SE O POVO NON QUIXERA ENTERARSE do que lle convén e fixese desprezo do remedio que pode salvalo, ¿haberá algún home de fe que deixase de IMPOR ESE REMEDIO AÍNDA POLA FORZA, SE DISPUSEXE DE PODER PARA TANTO? Porque un home de verdadeira fe nos ideaes que predica, e con coraxe para remediar as desventuras do povo, vai cara o triunfo cando se poida e como se poida."

    Alfonso Daniel Rodríguez Castelao: "Sempre en Galiza", Madrid, Akal, 1977.

    En cuanto a esto:
    "Defenden entón que a calqueira funcionario en Galiza se lle esixa o dominio do galego e o castelán? Se a súa resposta é negativa, están contradicindo o "permitid a quien quiera seguir hablando gallego"

    A un FUNCIONARIO de la XUNTA creo que SÍ se le podría exigir un conocimiento de ambas lenguas suficiente para desenvolver sus funciones. Lo que hemos criticado en otros mensajes es que se quiera imponer en las pruebas de acceso el uso obligatorio del gallego erradicando el castellano. Además tampoco vendría mal considerar que el gallego normativo no es el que hablan la mayoría de los gallegos pero esto quizá ya se tiene en cuenta a la hora de evaluar.

    ResponderEliminar
  51. No tenemos habilitada la moderación de comentarios que facilita 'Blogger' a sus usuarios. En estos momentos cualquier persona puede dejar un comentario en nuestro blog con sólo registrar previamente un nombre en 'Blogger'. Además, como sabéis, se puede mantener el anonimato fácilmente.

    Por otro lado, este no es un medio que se mantenga con financiación pública ni nada parecido. De hecho cualquiera (vosotros mismos) podéis abrir un blog GRATUITAMENTE en alguno de los muchos sitios que lo facilitan.

    Si en cualquier momento quiséramos habilitar la moderación de comentarios o incluso suprimir esa característica, es cosa nuestra y de cómo queremos configurar nuestro producto. Los usuarios, en cualquier caso (esté como esté ese asunto) son siempre libres de acceder o no a nuestra página. Nadie les obliga a ello.

    Pero, como digo, cualquiera puede colgar sus comentarios en nuestro blog libremente. Eso se comprueba siempre que sale el comentario sin problema ya que lo hace inmediatamente, como se puede comprobar recargando la página. En el caso de que hubiera moderación en los comentarios esto produce inevitablemente un retraso que depende de la disponibilidad de tiempo del moderador (figura inexistente en nuestro caso). Añado que tampoco tenemos habilitado el filtro basado en un diccionario de palabras no permitidas (este sí que sería un filtrado automático).

    Si se produce algún percance y el comentario no sale no es cosa nuestra. De hecho a nosotros también nos pasa. No es la primera vez que tengo que enviar un mensaje 2 o 3 (e incluso 4) veces.

    ResponderEliminar
  52. rouco-antón, el Grande, a ver si te queda claro el asunto, que parece que a veces tienes problemas para entender:
    1º. A los PARTICULARES NO se les puede imponer el DEBER de saber gallego.
    2º. A los FUNCIONARIOS de la XUNTA es posible imponerles el DEBER de saber gallego, pero ENTONCES TAMBIÉN TIENEN EL DEBER DE SABER CASTELLANO PORQUE AMBAS SON LENGUAS OFICIALES.

    Me voy a divertir mucho cuando empezáis a suspender el examen de castellano....

    Claro, hay otra posibilidad... y es que cada funcionario elija si habla en castellano o gallego... pero eso de la libertad de elegir es liberal, ya sabes.

    ResponderEliminar
  53. Y "patatillas", Manso. Eso es muy de Vigo.

    ResponderEliminar
  54. será pataquiñas!, se referiría a ellas Caneda, cuando dijo eso de: iso é pataca minuta.

    ResponderEliminar